وقتی هنوز در بین کودکانی بیست و چند ساله زندگی می کنم که به اسم رقابت آبروی رقابت را می برند...
وفتی هنوز کودکانی بیست وچند ساله را در اطراف خود می بینم که قدرت فهم سطحی ترین مسائل را ندارند ولی ادعا دارند که بیش از همه می فهمند...
وقتی هنوز کودکانی بیست و چند ساله را در اطراف خود مشاهده می کنم که کودکانه تصور می کنند خطاهای بزرگشان قابل چشم پوشیست اما از کوچکترین خطای کودکی شش ساله نمی گذرند...
خدایا، وقتی تمام اینها را مشاهده می کنم به درگاهت شکر به جای می آورم و آرزو می کنم هرگز مرا در میان این همه کودک تنها نگذاری چرا که هنوز اینقدر بزرگ نشده ام که قدرت نگهداری از کودکان را داشته باشم!!!!!!!
