چند روز قبل با یکی از دوستان (که الان به خاطر داشتن تعداد زیاد مقاله و دریافت جایزه لملسون! بسیار چهره شناخته شده ای در دانشکده محسوب می شود!!) صحبتی می کردیم، بحث به اینجا رسید که وقتی پیشنهادی به کسی می شود، انتظار می رود دریافت کننده پیشنهاد ظرف مدت کوتاهی (شما بگویید یک روز!) پاسخ مثبتی مبنی بر تمایل ابراز کند. در غیر این صورت فرض بر این است که وی تمایلی به انجام آن همکاری ندارد و این احتمال وجود دارد که همان پیشنهاد به شخص دیگری داده شود.
در مجموع این موضوع درست به نظر می رسد، در حقیقت تا زمانی که آن انگیزه اولیه وجود داشته باشد می توان کار را شروع کرد، و انرژی کمتری (در مقایسه با انرژی مورد نیاز برای شروع) برای ادامه کار مورد نیاز است...
در مجموع همه این بحث به اینجا ختم می شود که "نون رو بچسبون تا تنور داغه!!"
در مجموع این موضوع درست به نظر می رسد، در حقیقت تا زمانی که آن انگیزه اولیه وجود داشته باشد می توان کار را شروع کرد، و انرژی کمتری (در مقایسه با انرژی مورد نیاز برای شروع) برای ادامه کار مورد نیاز است...
در مجموع همه این بحث به اینجا ختم می شود که "نون رو بچسبون تا تنور داغه!!"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر