۱۳۸۶ بهمن ۲۷, شنبه


دو كاج
.......................................................................................................................................
در كنار خطوط " سيم پيام "ه
خارج از ده ، دو كاج ، روئيدند
.
ساليان دراز ، رهگذران
آن دو را چون دو دوست می ديدند
.
روزی از روزهای پاييزی
زير رگبار و تازيانه ی باد
.
يكی از كاجها به خود لرزيد
خم شد و روی ديگری افتاد
.
گفت ای آشنا ببخش مرا
خوب در حال من تامل كن
.
ريشه هايم ز خاك بيرون است
چند روزی مرا تحمل كن
.
كاج همسايه گفت با تندی
مردم آزار ، از تو بيزارم
.
دور شو ، دست از سرم بردار
من كجا طاقت تو را دارم
.
بينوا را سپس تكانی داد
يار بی رحم و بی محبت ا و
.
سيمها پاره گشت و كاج افتاد
بر زمين نقش بست قامت ا و
.
مركز ارتباط ، ديد آن روز
ا نتقا ل پيام ، ممكن نيست
.
گشت عازم ، گروه پی جويی
تا ببيند كه عيب كار از چيست
.
سيمبانان پس از مرمت سيم
راه تكرار بر خطر بستند
.
يعنی آن كاج سنگدل را نيز
با تبر ، تكه تكه ، بشكستند
.
محمد جواد محبت

۳ نظر:

nazanin h گفت...

vaghean hamintore ke eshare kardi.khoda nakone adam 1 rooz "majboor" beshe az kasi khahesh kona va oon..

arDi Z گفت...

;)

Mohammad Eslami گفت...

ey val, be sheddat mano yade dorane dabestan andakhti...., vali alan in sher ma'ni jadidi baram dare